Nabożeństwo ekumeniczne . Koncert Kolęd 2023.02.29 Marklowice

Poznanie wiary , dialog.

Nabożeństwo ekumeniczne – nabożeństwo odprawiane wspólnie między chrześcijanami różnych wyznań.
Ekumenizm to działalność na rzecz pojednania chrześcijan. Ekumenizm to dialog różnych wyznań oraz próba wzajemnego zrozumienia. Ekumenizm to postawa pełna tolerancji i szacunku wobec bliźnich oraz ich tradycji religijnych.
Największym jednak przyczynkiem do ekumenizmu, w którym każdy z nas może uczestniczyć, jest poznanie wiary własnego Kościoła, poznanie Katechizmu Kościoła Katolickiego i też świadomość, co u nas jest prawdą wiary, a co jest tylko praktyką, dopuszczalną, ale niekoniecznie wywodzącą się z wiary
Świadectwo dawane Chrystusowi, aż do przelania krwi, stało się wspólnym dziedzictwem zarówno katolików, jak prawosławnych, anglikanów i protestantów.
Głównym narzędziem ekumenizmu jest dialog i wspólna modlitwa.
Na czym polega różnica między ekumenizmem a dialogiem międzyreligijnym?
Ekumenizm dotyczy relacji z innymi chrześcijanami – prawosławnymi, anglikanami czy różnymi odłamami protestantyzmu. Z kolei dialog międzyreligijny toczy się pomiędzy przedstawicielami innych religii, czyli między chrześcijanami i muzułmanami, buddystami czy żydami.

Po nanożeństwie  Ekumenicznym , odbył się występ Naszego regionalnego zespołu Ziemi Cieszyńskiej  im Janiny Marcinkowej 

 Nadmienimy kilka informacji o zespole.

Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Cieszyńskiej im. Janiny Marcinkowej jest zespołem amatorskim i profesjonalnym zarazem. Mimo, że członkowie są amatorami: uczniami, studentami i ludźmi różnych zawodów, łączy ich jednak wspólna pasja – umiłowanie pieśni i tańca, umiłowanie piękna Ojczyzny, uroku cieszyńskich kamieniczek, całego piękna dziedzictwa przodków. 

Od samego początku Zespół miał szczęście do ludzi, którzy go współtworzyli, oddali mu wiedzę i talent. Oprócz twórców; Janiny Marcinkowej, Jerzego Drozda i Władysława Rakowskiego, znakomitymi kontynuatorami był Tadeusz Bar – drugi, wielki, choreograf Zespołu, którego niekonwencjonalne pomysły na rozwiązania układów tanecznych, pracowitość i konsekwencja procentują do dzisiaj, aktualnie zaś Grażyna Stawarska – uzdolniona i znakomicie wyczuwająca właściwy rysunek sceniczny tańców, autorka wielu samodzielnych układów tanecznych i Anna Gociek – równie zdolna, ale i cierpliwa w przekazywaniu młodzieży miłości do rodzimego folkloru. Nie ustępuje im wielki talent – Piotr Gruchel, który od zawsze szuka nowych form wyrazu; od dyskretnego przetworzenia ludowego wzoru aż po opracowania bardzo współczesne. Grono osób znaczących, którzy nadal kształtują Zespół, uzupełniają: Maria Foltyn, Katarzyna Siwiec i Franciszek Widnic. Z Zespołem współpracowały i pozostawiły swój ślad: Zofia Marcinek, Anna Marcinek – Kępa, Urszula Wiśniowska oraz Lidia Szczuka – Lankocz.
Na repertuar Zespołu, składają się przede wszystkim tańce, melodie i pieśni regionu cieszyńskiego. Lecz Zespół ma wyższe niż regionalne ambicje artystyczne i rozszerzył repertuar o tańce i przyśpiewki Beskidu śląskiego, żywieckiego, o tańce z regionów: sądeckiego, rzeszowskiego, lubelskiego, pszczyńskiego, opolskiego, o tańce podhalańskie, górnicze, łowickie i tańce narodowe (oberek z kujawiakiem, krakowiak, polonez, mazur). W ciągu 60 lat Zespół „dorobił się” 60 programów, m.in. „Sałaszników” – opery ludowej Jana Sztwiertni, przygotowano programy i pełonospektaklowe widowiska m.in. „Na sałaszu”, „Ondraszkowe ostatki”, „U nas hań – downi”, „Święto góralskie w Beskidach”, „Goiczek”, „W dawnym stylu”, „Jarmark w Łukowie”, „Oczepiny”, „Nad potokiem” i „Przy muzyce”. Zespół wydał kilka płyt, w tym bardzo spektakularną, z okazji Złotych Godów,płytę – nagranie z unikalnego koncertu zespolonych 6 chórów pod batutą Władysława Rakowskiego

Efektem 60-ciu lat pracy Zespołu są liczne odznaczenia, nagrody i wyróżnienia. Wśród nich, liczące się najbardziej: Złoty Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985 r.), „Złote Ciupagi” za zajęcie 1. miejsca w najbardziej prestiżowym Polskim i Międzynarodowym Przeglądzie Ziem Górskich w Zakopanem (1986 r., 1994 r.), 3. miejsce w IV Ogólnopolskim Przeglądzie Tańców Narodowych w Lubaczowie (1999 r.), Grand Prix w III Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Folklorystycznych w Stalowej Woli (2002 r.) i Grand Prix, w kategorii stylizowanej, „Łowicki pasiak”, w Łowiczu